انگلیسی
قدیمی‌ترین کهکشان جهان نزدیک ترین فاصله زمانی تا شروع جهان است که درک آن میتواند اسرار زیادی را برملا کند.
یک انفجار پر‌انرژی در قدیمی‌ترین کهکشان کیهان که احتمالا تنها ۴۰۰ میلیون سال پس از بیگ‌بنگ رخ داد اختر فیزیکدانان را به وجد آورده است.
پاژنیوز | پژوهشگران دانشگاه پکینگ در پکن چین، به رصد کهکشان (GN-z۱۱) پرداختند. لینهوا جیانگ و تین پژوهشی او معتقدند که یک انفجار پرتو گاما را رصد کرده‌اند؛ چرا که این کهکشان در زمانی کمتر از سه دقیقه، صدها برابر درخشان‌تر شد.
انفجارهای پرتو گاما چنان درخشان هستند که در عرض چند میلی‌ثانیه می‌توانند گستره عظیمی از کهکشان را روشن کنند. به‌طور معمول این پدیده‌‌های الکترومغناطیس هنگام تدبیل یک ستارهعظیم الجثه به یک ستاره نوترونی تبدیل می‌شود.
کهکشان راه شیری نیز یک کهکشان مارپیچی میله‌ای بزرگ است. اگر به آسمان شب علاقه‌مند باشید، قطعا کمان نورانی که ستارگان در آن به صورت نامنظم پخش شده و با ابر‌های گازی احاطه شده‌اند را دیده‌اید. این کمان – عرضی درحدود ۳۰ درجه دارد – را می‌توان در مناطق بدون آلودگی نوری با افق دید مناسب مشاهده کرد.
از آنجا که این کمان به صورت نوار شیری رنگ در آسمان ظاهر می‌شود، کهکشان ما راه شیری نامیده می‌شود. قطر این کهکشان میله‌ای در حدود صد هزار تا دویست هزار سال نوری تخمین زده می‌شود. کهکشان راه شیری دو بار در شبانه روز از عرض‌های جغرافیایی ۶۵ درجه شمالی تا ۶۵ درجه جنوبی عبور می‌کند.
تا اوایل دهه ۱۹۲۰، اکثر ستاره‌شناسان فکر می‌کردند که راه شیری شامل تمام ستارگان کیهان است. پس از مناظره بزرگ سال ۱۹۲۰ میان ستاره‌شناسان «هارلو شپلی» و «هبر کورتیس» مشاهدات «ادوین هابل» ستاره‌شناس آمریکایی نشان داد که کهکشان راه شیری تنها یکی از بی‌شمار کهکشان‌های کیهان ماست.
شمارش تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری با توجه به موقعیتی که ما در آن هستیم، کار بسیار دشواری است. بهترین تخمین‌ها می‌گویند کهکشان ما حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد. این ستارگان یک قرص بزرگ را تشکیل می‌دهند که قطری در حدود صدهزار سال نوری دارد.
جالب است بدانید منظومه شمسی ما حدود بیست و پنج هزار سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد. به عبارت دیگر، ما در حومه کهکشان و در یکی از بازو‌های این کهکشان مارپیچی زندگی می‌کنیم.
