مردانی با مثلث صورتی نام کتابی از هنز هیگر اتست که به خاطرا اسرای جنگی یا زندانیان سیاسی دوران رایش سوم در کشور ژرمنها میپردازد.
پاژ نیوز | کتاب مردانی با مثلث صورتی (The Men With the Pink Triangle) در سال ۱۹۸۰ منتشر شد و به روایت ماجراهای عجیب و گاه باورنکردنی که اعضای گشتاپو برای زندانیان رقم میزند میپردازد. درواقع مثلث صورتیاشاره به نشان پارچهای دارد که بر سینه زندانیان وصل میشد.
یکی از این شکنجههای عجیب قلقلک زندانیان جنگ جهانی بود که با متد خاصی و چنان باکیفیت اجرا میشد که حتی منجر به مرگ آنها میشد. هیگز در کتاب خود روایت میکند: همیشه دست و پای این اشخاص بسته میشد و بعد با پر غاز یا انگشت دست، پاها و زیر بغلهایشان را قلقلک میدادند. آنها در ابتدا سکوت میکردند، اما بعد بهشدت میخندیدند و التماس میکردند و خود را به بالا و پایین میکشیدند. بنا بر شواهد، آنها تا سرحد مرگ قلقلک داده میشدند؛ بهطوریکه از شدت ترس و دلهره و شکنجه، همراه با خنده شدید، اشک میریختند و گریه میکردند. گفته شده بعضی از سربازان نیز به همین شکل و به سختی شکنجه میشدند.
۲۶ آوریل ۱۹۳۳ گشاپو اعلام حضور کرد. این نیرو ابتدا زیر نظر «هرمان گورینگ» فعالیت میکرد، اما کمی بعد یعنی در اوایل سال ۱۹۳۴ «هاینریش هیملر» جایگزین او شد و تا آخرین روزهای اضمحلال آلمان نازی در آن سمت باقی بود.
روز دهم فوریه سال ۱۹۳۶ قانونی به تصویب رسید که به موجب آن کلیه اقدامات پلیس تحت حمایت مستقیم قانون در آمده و حتی فوق قانون قرار گرفت ماده ۷ قانون مذکور مقرر میداشت که «تصمیمها و عملیات گشتاپو قطعی و لازمالاجرا است. قوه قضائیه از رسیدگی استینافی به آراء گشتاپو ممنوع است». به عبارت دیگر همین که شخصی در اختیار گشتاپو قرار میگرفت از مراجعه و شکایت به محاکم محروم بود و بدون انجام روال قانونی، مورد بازداشت و بازجویی قرار میگرفت.
گشتاپو در اول اکتبر ۱۹۳۶ توسعه یافت و ادارهکل پلیس سیاسی آلمان و همچنین ستون پنجم را در بر گرفت.
ریشههای پلیس به تدریج و به مرور زمان از دستگاههای دولتی و غیر دولتی اعم از رسمی و غیر رسمی و همچنین سازمانهای آشکار و پنهان عبور کرده به اجتماعات خصوصی و حتی خانوادهها نفوذ میکرد.