دره کشمیر حوضه دریاچه ای باستانی و خشک شده است که توسط رشته کوه های هیمالیا احاطه شده است. یک فضانورد در ایستگاه فضایی بین‌المللی این عکس را از منطقه هنگام گردش بر فراز جنوب آسیا گرفته است.

اگرچه دره کشمیر دیگر آب را در خود نگه نمی‌دارد، آب باران و ذوب برف‌های کوه‌های اطراف از طریق چندین آبراه از جمله رودخانه‌های سند و جهلوم از طریق حوضه تخلیه می‌شود.

وارونگی دما اغلب در دره کشمیر زمانی اتفاق می‌افتد که هوای سرد و متراکم از هیمالیاهای اطراف به پایین جریان می‌یابد و در زیر هوای گرم‌تر و نسبتاً متراکم‌تر به دام می‌افتد. البته وارونگی ها در زمستان رایج تر است، زمانی که روزها کوتاه تر است و وجود برف در کف دره کمک می کند تا هوای پایین جو از گرم شدن و مخلوط شدن با هوای سطح بالایی جلوگیری کند.

شهر سرینگار نیز در زیر ناحیه ای از مه در نزدیکی مرکز عکس قرار دارد. سرینگر بزرگترین شهرداری در دره کشمیر و عامل مه دود، دود و سایر ذرات معلق در هوا است.

چندین قله قابل توجه در رشته کوه های مجاور دره قابل مشاهده است. کوه کلاهوی، واقع در شرق دره، بلندترین کوه کشمیر با ارتفاع ۵۴۲۵ متر (۱۷۷۹۹ فوت) از سطح دریا است. (توجه داشته باشید که تصویر به گونه‌ای چرخیده است که شمال به سمت چپ بالا باشد.)

یخچال کولاهوی – یکی از بزرگترین یخچال‌های طبیعی نیز در منطقه – در دامنه شمالی آن قرار دارد. کوه هارموک (۵۱۴۲ متر یا ۱۵۸۷۰ فوت)، واقع در شمال شرقی دره، قله ای مقدس در آیین هندو محسوب می شود و مقصدی محبوب برای زائران است.

این عکس در ۱ دسامبر ۲۰۲۱ با دوربین دیجیتال Nikon D5 با استفاده از لنز ۷۰ میلی‌متری و توسط مرکز مشاهدات زمین خدمه ISS و واحد علوم زمین و سنجش از دور، مرکز فضایی جانسون ارائه شده است. این تصویر توسط یکی از خدمه Expedition 66 گرفته شده است. البته تصویر برای بهبود کنتراست برش داده شده و بهبود یافته است و مصنوعات لنز حذف شده اند.

برنامه ایستگاه فضایی بین‌المللی از آزمایشگاه به عنوان بخشی از آزمایشگاه ملی ISS برای کمک به فضانوردان برای گرفتن عکس‌هایی از زمین که برای دانشمندان و مردم بیشترین ارزش را دارد، پشتیبانی می‌کند.