همه سمندر ها را دوست دارند، به خصوص صنعت حیوانات خانگی خاص؛ اما واردات این دوزیستان به گسترش بیماری هایی مانند Bsal و Bd در جمعیت‌های بومی موثر است.

پاژ نیوز | در سال ۲۰۰۹، الیزابت کولبرت، روزنامه‌نگار آب و هوا برای اولین بار از کاهش اسرارآمیز و سریع جمعیت قورباغه‌ها در ال واله، پاناما گزارش داد، که مدت‌ها نماد تعیین‌کننده تنوع زیستی منطقه بود.

او بحران را در کتاب خود به نام ششمین انقراض در سال ۲۰۱۴ که برنده جایزه پولیتزر شده بودبررسی کرد.

شرحی از انقراض دسته جمعی که ناشی از فعالیت های انسانی است. مقصر مرگ انبوه قورباغه ها در آغاز قرن قارچ دیگچه‌ای دوزیستان (Batrachochtryium dendronbatidis) که قبلاً ناشناخته بود. اکنون تصور می‌شود این قارچ از طریق تجارت جهانی قورباغه پنجه‌دار آفریقایی (Xenopus laevis) به عنوان یک حیوان خانگی عجیب و غریب در سراسر جهان در اواسط قرن بیستم به همه جا سفر کرده است.

بیماری قارچ دیگچه‌ای دوزیستان (Bd) به طور کامل کاهش سریع سایر جمعیت‌های دوزیستان را اعمال  نمی کند، اما خطر آن روی  سمندرهای دوست داشتنی اما اغلب نادیده گرفته می شود.

سمندر ها نزدیک‌ترین خویشاوندان زنده قورباغه‌ها، از Bd نیز مصون نیستند و اکنون نیز در معرض تهدید یک قارچ مرتبط به نام قارچ خورنده سمندر  (Bsal) قرار دارند. از زمان شناسایی در سال ۲۰۱۳  جمعیت سمندرهای بومی در آسیا به Bsal مبتلا شده است و به‌طور تهاجمی در اقلیم های مشابه در غرب اروپا از جمله هلند و نروژ گسترش یافته است.

در مطالعه اخیری  تیم تحقیقاتی عنوان کردند که تخمین زده می‌شود Bd و Bsal بیش از ۱۳۰۰ گونه دوزیست را آلوده کرده باشند. هر دو باعث بیماری عفونی کیتریدیومیکوز می شوند که با ضایعات پوستی و مرگ سریع مشخص می شود.

در مطالعات آزمایشگاهی، سمندرهای آلوده به Bsal پس از حملات بروز عوارض  بی اشتهایی و آتاکسی (دژنراسیون سیستم عصبی) در عرض هفت روز مردند.

با توجه به حجم تجارت سمندر های عجیب و غریب در ایالات متحده – نزدیک به۸۰۰ هزار سمندر که تقریباً همگی آنها عجیب و غریب هستند، بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۱۴ معامله شدند که  دانشمندان این موضوع را فقط مربوط به این زمان می‌دانند.

قارچ خورنده سمندر در آمریکای شمالی ظاهر خواهد شد و شروع به ویران کردن جمعیت سمندرهای بومی خواهد کرد. با توجه به اینکه آمریکای شمالی کانون تنوع زیستی سمندر در جهان است که حدود نیمی از ۶۷۶ گونه شناخته شده (۱۹۰ گونه در ایالات متحده و ۱۳۷ گونه تنها در مکزیک) را در خود جای داده است، یاپ و همکاران اظهار  می‌کنند که  وقوع این امر ویرانگر خواهد بود.

با پیش بینی خطری که Bsal برای گونه‌های آمریکای شمالی ایجاد می‌کند، خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده واردات ۲۰۱ گونه سمندر را در سال ۲۰۱۶ ممنوع کرد و از آنها به عنوان گونه مهاحم نام برد.

تیم پژوهشی مبارک و همکاران با استفاده از مدل‌های یادگیری ماشینی که در مورد گسترش و توزیع Bsal در آسیا و اروپا آموزش دیده‌اند، گونه‌ها و مناطق سمندر آمریکای شمالی را به‌عنوان مستعدترین نسبت به Bsal مشخص کردند.

این تیم موقعیت‌ها و ویژگی‌های اکولوژیکی گونه‌های سمندر در ایالات متحده را مدل‌سازی و برون‌یابی کردند که ممکن است میزبان‌های مطلوبی برای قارچ دیگچه‌ای دوزیستان باشند. آنها دریافتند که هم در محدوده بومی و هم در محدوده مهاجم قارچ دیگچه‌ای دوزیستان، مناسب ترین مکان‌ها نزدیک به سواحل یا جزایری مانند ویتنام، تایوان و نروژ است.

در ایالات متحده، طاقچه های اکولوژیکی در شمال غربی اقیانوس آرام، فلوریدا، سواحل خلیج و اقیانوس اطلس، و کوه های آپالاچی بیشتر شبیه حغرافیای آسیایی و اروپایی هستند و بنابراین به احتمال زیاد محیط های مساعد برای قارچ دیگچه‌ای دوزیستان هستند.

مدل‌ها پیش‌بینی کردند که دوازده گونه سمندر در ایالات متحده بیشتر مستعد ابتلا به عفونت قارچ دیگچه‌ای دوزیستان هستند، اگرچه در چهار گونه از این جمعیت‌ها تا به امروز عفونتی مشاهده نشده است.

این مطالعه نشان داد که گونه‌های سمندر که میزبان Bsal هستند، در مقایسه با گونه‌های دیگر، احتمالاً به دلیل «عملکرد ایمنی کمتر قوی‌تر در مقایسه با افراد بزرگ‌تر یا با عمر طولانی‌تر»، اندازه‌های بدن و طول عمر متوسطی دارند.

بوم‌شناسان توصیه می‌کنند: بهترین واکنش فعالانه، ادامه تلاش‌های کاهشی در برابر معرفی و ایجاد بیماری و توسعه برنامه‌هایی برای کاهش اثرات در صورت ایجاد قارچ دیگچه‌ای دوزیستان است.