فسیل  یک ماهی که بیش از یک قرن پیش در معدن زغال سنگ انگلیسی قدیمی یافت شده، قدیمی‌ترین مغز جهان را در یک جانور مهره‌دار نگه می‌دارد.

پاژ نیوز | گویی ما باید در چگونگی تکامل ماهی‌های پَرتوبالِگان مدرن تجدید نظر کنیم.

باله‌های ماهی‌های پَرتوبالِگان به صورت شبکه‌هایی پوستی است که توسط خارهای استخوانی و شاخ‌دار حمایت می‌شود، برخلاف گوشتی‌بالگان که باله‌های آن‌ها به صورت آویزه و لخته‌ای از گوشت است.از انی جهت به آنها شُعاع‌باله‌ها نیز گفته می‌شود.

فسیل  یک ماهی که بیش از یک قرن پیش در معدن زغال سنگ انگلیسی قدیمی یافت شده، قدیمی‌ترین مغز جهان را در یک جانور مهره‌دار نگه می‌دارد.

سی تی اسکن فسیل  یک ماهی که بیش از یک قرن پیش در معدن زغال سنگ انگلیسی قدیمی یافت شده ویژگی‌های داخلی جدیدی از جمله مغز و اعصاب جمجمه ای به طول حدود ۲ سانتی‌متر را نشان داد.
بافت‌های نرم مانند اندام های داخلی خیلی سریع پوسیده می‌شوند و به ندرت فسیل می شوند.

با این حال، ساختار داخلی جمجمه و بافت نرم این ماهی در هنگام مرگ با جزئیات بسیار خوبی حفظ شد. این نشان می‌دهد که حیوان به سرعت در رسوب با اکسیژن کمی دفن شده است.

این ماهی که کاکوسفالوس ویلدی (Coccocephalus wildi)  نام دارد، تنها از روی جمجمه اش شناخته می شود، اما دانشمندان تخمین می زنند که طول آن ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر بوده است. همچنین اعتقاد بر این است که این موجود گوشتخوار بوده است.

این ماهی با ۳۱۹ میلیون سال سن، ۱۰۰ میلیون سال قبل از پرسه زدن اولین دایناسورها روی زمین زندگی می‌کرده. این دوره از تاریخ زمین به عنوان پنسیلوانین (در نیمه دوم بازه اصلی دوره کربنیفر و حدود حدود ۳۲۳٬۲ تا ۲۹۸٬۹ میلیون سال پیش) شناخته می شود و به واسطه سطوح بالای اکسیژن از دیگر دوره‌ها متمایز می‌شود.

محتوای اکسیژن بیشتر در جو باعث تکامل بندپایان غول پیکری از جمله سنجاقک‌هایی با طول بال های یک متری، عنکبوت هایی به اندازه گربه ها و  هزارپا‌هایی به طول یک خودرو شد.

 اولین ظهور خزندگان در سوابق دیرینه‌شناسی  نیز در میان فسیل‌های پنسیلوانین کشف شد.

پژوهشگران می‌گویند که مغز ماقبل تاریخ این ماهی شباهت زیادی به سیستم عصبی ماهی های امروزی دارد.

دکتر سام گیلز از دانشگاه بیرمنگام، انگلستان. می‌گوید: «مقایسه این فسیل با ماهی‌های زنده نشان داد که مغز کوکوسفالوس شبیه‌ترین مغز به ماهی‌های خاویاری و ماهی‌های پارویی است که اغلب به آن‌ها ماهی‌های بدوی می‌گویند، زیرا بیش از ۳۰۰ میلیون سال پیش از سایر ماهی‌های پَرتوبالِگان زنده فاصله گرفته‌اند».

گیلز اضافه می کند که این کشف می تواند به دانشمندان کمک کند تا روند تکامل ماهی های امروزی را کشف کنند.

وی تصریح  کرد: «این کشف غیرمنتظره از مغز مهره‌داران که به‌صورت سه‌بعدی حفظ‌شده ، بینشی شگفت‌انگیز از آناتومی عصبی ماهی‌های پرتودار به ما می‌دهد. این الگوی پیچیده‌تری از تکامل مغز را نسبت به گونه های زنده به ما می‌گوید که به ما امکان می دهد تا نحوه و زمان تکامل ماهی های استخوانی امروزی را بهتر تعریف کنیم.

پژوهشگران هنگام بررسی فسیل برای اولین بار به دنبال مغز نبودند، اما با کشف یک شی غیر معمول در داخل جمجمه کنجکاوی آنها تحریک شد. آنها دریافتند که مغز این حویان متقارن و دارای فضاهای توخالی است. آن‌ها همچنین رشته‌هایی را کشغ کردند که به منافذی در قفسه‌ی مغز کشیده می‌شوند، شبیه به اعصاب جمجمه‌ای که در گونه‌های امروزی مشاهده می‌شود.

با این حال، مغز کوکوسفالوس به سمت داخل چین خورده که برخلاف گونه‌ها ماهی پرتوی زنده که دارای مغز چین خورده  به بیرون هستند.

برخی معتقدند این فسیل سطحی و کوچک نه‌تنها قدیمی‌ترین نمونه از مغز مهره‌داران فسیل‌شده را به ما نشان می‌دهد، بلکه نشان می‌دهد که بسیاری از آنچه که ما در مورد تکامل مغز از گونه‌های زنده به تنهایی فکر می‌کردیم، نیاز به بازسازی دارد.