پاژ نیوز | محققان در نهایت دقت یک کهکشان بسیار دور و تاریک را آشکار کردند که تا به حال دیدن آن تقریبا غیرممکن بوده است.

محققان گزارش می دهند که کهکشان جوان و ستاره ساز پر از غبار و گاز مذکور  ۲ میلیارد سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته است، دوره ای بیش از ۱۱ میلیارد سال پیش، زمانی که کیهان تقریباً یک ششم اندازه فعلی‌اش بود.

کهکشان تاریک، دور و غرق در غبار، به عنوان شیی است که تقریباً در هر طول موج نور نامرئی است. با این حال، ترفند گرانشی که در ابتدا توسط آلبرت انیشتین پیش‌بینی شد، نگاهی نادر به کهکشان «نامرئی» به محققان داده است.

ماریکا جولیتی، نویسنده اصلی، اخترفیزیکدان در مدرسه بین المللی مطالعات پیشرفته ایتالیا (SISSA)، در بیانیه‌ای اظهار کرد: کهکشان‌های بسیار دور، معادن واقعی اطلاعات در مورد تکامل گذشته و آینده جهان ما هستند… با این حال، مطالعه آنها بسیار چالش برانگیز است. آنها بسیار فشرده هستند و بنابراین مشاهده آنها دشوار است. همچنین ما به دلیل فاصله، نور بسیار ضعیفی از آنها دریافت می کنیم.”

این تیم از نظریه نسبیت عام اینشتین برای رصد کهکشان دور استفاده کردند. این نظریه می‌گوید که اجرام عظیم – مانند کهکشان‌ها یا گاهی اوقات، ستارگان منفرد – فضای اطراف خود را منحرف می‌کنند، بنابراین هر نوری که از آن عبور می‌کند بزرگ‌نمایی می‌شود.

این بدان معناست که محققان می توانند از اجرام عظیم به عنوان ذره بین کیهانی برای مشاهده سایر اجرام دورتر استفاده کنند، البته این امر فقط زمانی است که آنها درست در یک ردیف  و امتداد قرار گیرند. این اثر که به عنوان عدسی گرانشی شناخته می شود، به ستاره شناسان کمک کرده است تا برخی از کهکشان های اولیه جهان را مشاهده کنند.

با این حال، به دلیل وجود مقدار زیادی غبار بین ستاره‌ای در راه، دیدن این کهکشان خاص حتی با عدسی گرانشی نیز سخت بود. بنابراین محققان به آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما (ALMA)، مجموعه‌ای از ۶۶ تلسکوپ رادیویی در شیلی روی آوردند. به دلیل نحوه جذب و انتشار مجدد گرد و غبار، تلسکوپ های زیر میلی‌متری اغلب برای رصد اجرام آسمانی غبارآلود استفاده می شوند.

درنتیجه آتاکاما در میان غبار کهکشانی توانست  یک کهکشان جوان و فعال را آشکار کند که در حال تشکیل ستاره با سرعت ۱۰۰۰ برابر کهکشان راه شیری است.

کهکشان‌های دوردست که جوان، فشرده و با شکل‌گیری شدید ستاره‌ها مشخص می‌شوند و عمدتاً توسط غبار پوشیده شده‌اند و دارای یک مخزن بسیار غنی از گاز مولکولی هستند، پیش‌قدم کهکشان‌های ساکن عظیمی هستند که در جهان محلی می‌بینیم. نویسنده آندره آ لاپی، همچنین یک اخترفیزیکدان در SISSA، در این بیانیه خاطر نشان کرده: این کهکشان‌ها بینش های بسیار ارزشمندی را در مورد فرآیندهای منتهی به شکل گیری و تکامل این ساختارها در طول تاریخ کیهان ارائه می‌دهند.

لاپی افزود، اگرچه آتاکاما فقط می‌تواند چیزهای زیادی درباره این کهکشان جوان فاش کند، رصدخانه‌هایی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب روزی می‌توانند این کهکشان را با جزئیات بیشتری رونمایی کنند. مطالعه کهکشان‌هایی مانند این به دانشمندان کمک می کند تا جهان اولیه و چگونگی تکامل کهکشان‌هایی مانند خودمان را درک کنند.