انگلیسی
گستره وسیع فضا مملو از پدیده های غیرقابل توضیح و اتفاقات کیهانی عجیب و غریب است من جمله حلقه‌های سیاره ای است که ستاره شناسان را مات و مبهوت کرده است.
پاژ نیوز | سیاره کوتوله حلقه‌ای دارد که نباید وجود داشته باشد و حلقه غیرقابل توضیح زحل “صدا” را باز می‌گرداند.
زحل به خاطر حلقه‌هایش که چشمگیرترین حلقه های منظومه شمسی هستند، شهرت خاصی است.اما این شهرت و توجه ، درک بیشتری از وضعیت این سیاره مرموز برای بشر به همراه نداشته و هر روز هم بر رازهای حلقه‌های زحل افزوده می‌شود.
در اوایل دهه ۱۹۸۰، ماموریت وویجر ناسا برای اولین بار ویژگی های گذرا را در حلقه های دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی به دانشمندان نشان داد. این حلقه‌ها از زمانی که شناخته شدند، دانشمندان را زمان گیج کرده است.
اکنون، تلسکوپ فضایی هابل تصاویری را منتشر کرده است که خبر از آغاز فصلی از کاوش‌های دیگر برای این غول گازی است.
به دلیل کج بودن محور زحل، مانند زمین، این سیاره نیز دارای چهار فصل است. اعتدال سیاره زمانی اتفاق می افتد که حلقه های آن در لبه خورشید قرار دارند. حلقه‌ها در نزدیکی انقلاب تابستانی یا زمستانی ناپدید می شوند. در ۶ می ۲۰۲۵ آغاز اعتدال پاییزی زحل است و اعتقاد بر این است که پره ها تا آن زمان به طور فزاینده ای برجسته می شوند.
علت “وجود اجزای حلقه‌ها در این نوار عجیب سیاره‌ای هنوز ناشناخته است، اما محتمل ترین نامزد وجود میدان مغناطیسی متغیر سیاره است. تصور می‌شود که ذرات غبارآلود و یخی در حلقه‌های زحل ممکن است با برهمکنش میدان مغناطیسی با آن‌ها باردار شده باشد و این امر باعث شده به طور موقت آن ذرات به این صورت معلق در فصای اطراف سیاره باشند.
امی سیمون، سیاره‌شناس ارشد ناسا، می‌گوید: «این یک ترفند جادویی جذاب از طبیعت است که ما فقط در زحل می‌بینیم، حداقل تاکنون».
فرآیندهای مشابهی که در میدان مغناطیسی سیاره ما نیز ذرات اطراف را به صورت خاص شناور می‌کند و باعث ایجاد شفق قطبی در زمین می شود.
سایمون تصریح کرد: «به لطف برنامه هابل OPAL [میراث اتمسفرهای سیاره بیرونی]، که در حال ایجاد آرشیوی از داده‌ها در مورد سیارات بیرونی منظومه شمسی است، ما در این فصل زمان بیشتری نسبت به قبل برای مطالعه حلقه‌های زحل خواهیم داشت.
البته ستاره شناسان یک سیستم حلقه ای جدید را در اطراف یک سیاره کوتوله به نام Quaoar کشف کرده‌اند. اما نکته مهم این است که سیستم حلقه‌ای بسیار دورتر از حد معمول به دور سیاره می‌چرخد.تقریبا هفت برابر شعاع سیاره کوتوله و در مقایس با، حلقه‌های زحل در فاصله سه برابری شعاع زحل قرار دارند، امری عجیب است.
به طور معمول، موادی که تا این اندازه دور از سیاره قرار می‌گریند باید به یک ماه یا قمر و نه یک سیستم حلقه‌ای تبدیل شوند.
پروفسور ویک دیلون از دانشگاه شفیلد می‌گوید: «اگرچه کشف این سیستم حلقه‌ای جدید در منظومه شمسی غیرمنتظره بود، ولی یافتن حلقه‌های دور از Quaoar نیز دوچندان غیرمنتظره بود، که تصورات قبلی ما در مورد چگونگی تشکیل چنین حلقه‌هایی را به چالش می‌کشد.
قطر Quaoar تقریباً ۱٬۱۰۰ کیلومتر معادل تقریبی نیمی از اندازه پلوتون است.
پژوهشگران این سیستم حلقه را از طریق رویداد اختفا (یا غیبت رویدادی در اخترشناسی که یک شی توسط شی در حال عبور دیگری، از دید بیننده پنهان شود) یافتند.
این عملیات زمانی که Quaoar از مقابل یک ستاره دور عبور کرد، با کمک از بزرگترین تلسکوپ نوری جهان، Gran Telescopio Canarias در لا پالما، شمال غربی‌ترین ناحیه جزیره قناری. در سواحل اسپانیا کشف شد.
