انگلیسی
مهاجرت ژنهای هوشمند معضلی جدی است که می‌تواند به بحرانی بزرگ برای نسل‌های بعدی جامعه ایرانی تبدیل شود.
پاژ نیوز | عواقب مهاجرت نخبگان امری جدی است. از دیرباز انواع نابسامانی و مشکلات خارجی و داخلی موجب نخبه‌گریزی در ملت‌ها و کشورها شده است؛ لیکن یکی از میرا‌ث‌های شوم این پدیده کاهش درصد ژنهای هوشمند جوامع نخبه‌گریز پس از چند قرن است.
این امر نه‌تنها این جوامع را در زمینه تولید علم و فناوری ضعیف می‌کند؛ بلکه به علت تشدید فقر موجب ایجاد وابستگی آنها به منابع خارجی می‌شود و و حتی موجب افزایش عدم تعادل جهانی نیز و بروز جنگ‌های استعماری خواهد شد.
مهاجرت ژنهای هوشمند به عنوان یک نظریه جدید ارائه شده است. براساس این نظریه نه تنها نخبگان کشور که ثروت ملی می‌باشند از دست می‌روند بلکه پس از گذشت قرن‌ها از نظر ژنتیکی کشورهای نخبه‌پذیر (مقصد) به جوامع نخبه تبدیل خواهند شد و درصد ژنهای هوشمند آنها به شکل گسترده‌ای افزایش می‌یابد. لذا در زمینه تولیدعلم، فن و فناوری همچنان پیشتاز خواهند بود.
در نتیجه کشورهای نخبه‌گریز (مبدأ) روز به روز فقیرتر شده و به دلیل همین فقر، وابسته‌تر می‌شوند و تعادل جهانی با شدت بیشتری به هم می‌خورد. بنابراین ضرورت دارد، موضوع حفظف صیانت و کرامت نخبگان به عنوان یک پروژه ملی تعریف شودو عوامل دافعه‌زا رفع گردد.
یکی از جمله راهکارهای عملی برای جلوگیری از مهاجرت طیف وسیعی از ژنهای هوشمند، حمایت مادی و معنوی از گسترش و همچنین مشارکت تمامی شرکت‌های خصوصی و دولتی در تأسیس مراکز پژوهشی تخصصی و همچنین به کارگیری نخبگان در این مراکز می‌باشد.
از همین جهت به‌‌نظر می‌رسد اگر امنیت اولویت اول کشوری باشد بی‌‌توجهی به نخبه‌گریزی پاشنه آشیل آن خواهد بود. از همین جهت گفتگویی با دکتر محمدعلی زلفی‌گل وزیر علوم تحقیقات و فناوری که خود مبدع اصطلاح مهاجرت ژن‌ها هوشمند است ترتیب دادیم تا نگاهی به برنامه‌ها وزارت علوم برای پایان نخبه‌گریزی داشته باشیم.
