وزیر زن ایرانی اگر به دبنال الگوی اسلامی برای خود باشد بانوان گرانقدری همچون حضرت فاطمه (س)، حضرت خدیجه (س)، حضرت زینب (س) و… را میتواند سرلوحه خود قرار دهد ولی گویی تصور چنین جایگاهی برای زن هنوز برای برخی افراد چالش برانگیز است.
پاژ نیوز | اهمیت نقش زنان در هیچ جامعهای پنهان نیست؛ لیکن دستیابی آنها به جایگاه درخور و شایسته بانوان، هیچگاه کار راحتی نبوده است. در ایران نیز با وجود تحولات بسیار در چند دهه گذشته هنوز آنچنان که باید و شاید شاهد حضور زنان در نقشهای کلیدی اجرایی در جامعه نبودهایم.
حق شکوفایی استعدادها از حقوق مسلم هر شهروندی است و هر جامعهای که در جهت شکوفایی توانمندی زنان خود گام بردارد، دوام و بقای خود را بیمه کرده است. هر چند تحقق این امر از راه سنگلاخ و پر مشقتی باشد؛ ولی نباید از هیچ فرصتی برای عملی کردن آن گذشت. خبر خوب این است که بعد از انتخابات ۱۴۰۰، فرصتی دوباره مهیا شده تا امکان حضور یک وزیر زن با حتی چند وزیر زن در کابینه منتخب مردم به محک تجربه درآید.
تجربه و سابقه حضور وزیر زن در کابینه به دولت دهم باز میگردد. مرضیه وحید دستجردی با کسب ۱۷۵ رای موافق مجلسیها در سال ۸۸ بر کرسی وزارت بهداشت تکیه زد و عنوان اولین وزیر زن را از آن خود کرد. هرچند شرایط به نحوی رقم خورد که وی تا پیش از پایان دولت دهم، استعفا دهد اما همین حضور کوتاه (۸۸ تا ۹۱) نیز کافی بود تا مطالبه وزیر زن به صورت پررنگتر مطرح شود و روند طی شده با اهتمام بیشتری در دولت یازدهم استمرار یابد؛ موضوعی که در میتینگهای انتخاباتی بارها تکرار شد.
نگاه قرآن کریم به جامعه انسانی یک نگاه مرد سالارانه و یا زن سالارانه نیست بلکه بحث «زوجیت» مطرح است یعنی مرد در کنار زن و زن در کنار مرد تا در اثر این زوجیت به تکثیر و تکامل برسند.
حضرت امام خمینی (رض) نیز در تکریم جایگاه والای زنان در جامعه فرمودند:
«زن مظهر تحقق آمال بشر است، زن پرورش دهنده زنان و مردان ارجمند است، از دامن زن مرد به معراج میرود، دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است».
نیمی از جامعه ما را زنان تشکیل میدهند و در بین این گستره وسیع بسیاری از زنان شایسته، اندیشمند و تحصیلگرده مناسب منصب وزارت وجود دارند و اینکه در کابینه پیشنهادی دولت سیزدهم حتی یک زن وجود ندارد، یک نقص است که امیدوارم در مرحله بررسی وزراء در مجلس و معرفی افراد جایگزین این نقیصه برطرف شود.
لیکن در این میان اماواگرهایی شنیده میشود که حتی فرصت بررسی گزینهها مطرح را به چالش میکشد. از این جهت گفتگویی با دکتر زهره الهیان نماینده مجلس شورای اسلامی و رئیس فراکسیون حقوق بشر مجلس ترتیب دادیم تا با ظرفیتهای قانونی و دیدگاه نظام در این زمینه بیشتر آشنا شویم.