انگلیسی
بستنی در آغاز راه یک دسر محبوب و ناشناخته بود که گاهی انتخاب آن به عنوان دسر میتواسنت به مرگ منتهی شود.
پاژ نیوز | در آمریکای ویکتوریایی، بستنی به یک دسر محبوب تبدیل شده بود. البته همانطور که مورخ ادوارد گیست می نویسد، گاهی اوقات نیز خطرناک بود، با گزارش های نیمه منظم کسی که بستنی را به عنوان دسر انتخاب می‌کردند به شدت بیمار می شدند و دچار درد روده، استفراغ و اسهال می‌شدند و متاسفانه معمولاً کودکان مردند.
گیست روایت میکند که دسترسی گسترده بستنی در در میانه قرن ۱۹به لطف ظهور تجارت رو به رشد یخ، تولید فراوان شکر و اختراع یخچال فریزر مهیا شده بود. بستنی‌های مبتنی بر کاستارد (یکی از موادی است که از به‌هم زدن و حرارت دادن به زرده تخم‌مرغ و شیر یا خامه درست میشود) که مورد علاقه ثروتمندان بود برای اکثر مردم بسیار گران بودند، اما بستنی‌های بدون تخم مرغ به سبک فیلادلفیا یا حتی یخ‌های طعم‌دار ارزان‌تر به‌طور گسترده در دسترس بودند.
اما چالش جدی در شیوه تهیه بستی بود. رویه های بهداشتی فروشندگان برای یک مامور بهداشت امرزوی یک کابوس واقعی بود. آنها اغلب از ظروف شیشه ای قابل استفاده مجدد مصرف می کردند. در عین حال برخی بستنی های آب شده را دوباره منجمد می‌کردند، روشی که اکنون میدانیم فرصتی عالی برای رشد باکتری ها است.
گیست توضیح می دهد در یکی از رویدادهای اولیه در سال ۱۸۵۴ که شرکت کنندگان در جشنواره ای در بورلی، ماساچوست، پس از خوردن بستنی با طعم آناناس بیمار شدند. پزشکان تصور می‌کردند این حوادث مشابه ناشی از طعم‌دهنده‌های بوتیریک اتر است که با استفاده جزئی از کره فاسد ساخته می‌شوند. برخی دیگر نیز مسمومیت‌ها را ناشی از استفاده رنگ‌های یخ‌ها که اغلب به آرسنیک آلوده بودند، می‌دانستند.
با گذر زمان دوران مصرف این افزودنی ها به پایان رسید، اما مسمومیت های بستنی ادامه یافت. در دهه ۱۸۷۰، پزشکان بسیاری از این رویدادها را ناشی از “مسمومیت با وانیلین” می‌دانستند، اگرچه تلاش می‌کردند توضیح دهند که چرا این اتفاق فقط با بستنی رخ می‌دهد و نه سایر محصولاتی که از طعم وانیل مصنوعی استفاده می‌کنند.
عدهای دیگر از پزشکان حتی مسمومیت ها را نشانه پرخوری ساده نسبت می دهند. دکتر J. W. Kales از فرانکلینویل، نیویورک مدعی بودکه هر قانون هضمی در جشنواره به اصطلاح «بستنی» زیر پا گذاشته میشود. هر فردی با دوستش نه تنها با بستنی، کیک، آب نبات و غیره، بلکه با انواع مواد غیرقابل هضم، در تلاش بری لذت جویی بیشتر بود.
پتومین‌ها شرور فرضی دنیای پزشکی
برخی از دانشمندان در دهه ۱۸۸۰، شرور جدیدی را که در ادبیات پزشکی بنام پتومین شهرت پیدا کرده بود، مقصر می‌دانستند. پتومین‌ها ترکیباتی هستند که توسط باکتری‌ها در طی تجزیه بافت ایجاد می‌شوند که تصور میشود سمی هستند. در آن زمان، مطالعه باکتری ها در مراحل ابتدایی بود و مفهوم پتومین برای مدت طولانی دوام نیاورد.
ما هنوز به طور قطع نمی دانیم که چه چیزی باعث مسمومیت های گذشته با بستنی شده است. گیست بیان میکند که شایع‌ترین مقصر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس است، اگرچه برخی از آنها می‌تواند توسط باکتری‌های دیگر یا همان طور که بسیاری در آن زمان مشکوک بودند، در دریف متهمان باشند.
